Παρατήρηση

Παρατηρούμε ότι αντιλαμβανόμαστε ότι συμβαίνει, μέσα από τις πέντε αισθήσεις  (αυτό που βλέπουμε, ακούμε, αγγίζουμε, μυρίζουμε ή γευόμαστε), έτσι ώστε να επικοινωνήσουμε τα γεγονότα όπως ακριβώς τα βιώσαμε η τα βιώνουμε την στιγμή που συμβαίνουν «Παρόν». Αποτέλεσμα αυτού, η επισήμανση αλλά και αποσαφήνιση της διαφορετικότητας της αντίληψης αλλά και του βαθμού αισθαντικότητας των αισθήσεων του καθενός μας, και όχι κριτική μέσα από τα συστήματα αξιών και πεποιθήσεων μας.



Συναισθήματα

Οι αισθήσεις που βιώνουμε δίχως σκέψη (γιατί αισθάνομαι έτσι;), δίχως εκλογίκευση (αυτό που μου συμβαίνει είναι αποτέλεσμα του γεγονότος....), δίχως παρελθοντικό προγραμματισμό (κάθε φορά που γίνεται αυτό εγώ νιώθω..), δίχως αξιολόγηση (σωστό-λάθος), και δίχως πεποιθήσεις (χαρακτηρισμοί όπως ανεπαρκής – ανίκανος κλπ). Είναι αυτό που βιώνουμε στο παρόν, ως αποτέλεσμα της κάλυψης ή μη των αναγκών μας.

Αποτέλεσμα η σύνδεση μέσα από την αναγνώριση των συναισθημάτων,  συναίσθηση, και συμπόνια, ποιότητες που χαρακτηρίζουν την παρουσία της αγάπης.



Ανάγκες

Οικουμενικές ανθρώπινες ανάγκες είναι η εσωτερική ώθηση προς την δημιουργία η εξεύρεση καταστάσεων  που θα μας εξελίξουν και θα μας ολοκληρώσουν σε όλα τα επίπεδα (φυσικό επίπεδο: υλικές-σωματικές και άλλες απολαύσεις, συναισθηματικό επίπεδο: ασφάλεια,ευτυχία κ.α., νοητικό επίπεδο: γνώση-εμπειρία, πνευματικό επίπεδο: ψυχική υγεία - πνευματικότητα

​

Έκφραση

Μέσα από την διαδικασία της περιγραφής καταστάσεων, συναισθημάτων και αναγκών, και πάντα υπό την  απόλυτη ανάληψη ευθύνης για την διατύπωση της προσωπικής μας εμπειρίας των τριών παραπάνω ενοτήτων, προάγουμε την επικοινωνία μέσω κατανόησης της διαφορετικότητας, με απόλυτη αυθεντικότητα, αλλά και ξεκάθαρη οριοθέτηση. Αποτέλεσμα η επικοινωνία δίχως την σύγκρουση που προκύπτει  από την διαφορετικότητα των συστημάτων αξιών και πεποιθήσεων του καθενός μας, αλλά μέσω της συναισθηματικής σύνδεσης και της συλλογικής ανάγκης μας για ειρήνη και αγάπη.